Amir

نام کامل: جمهوری فدراتیو برزیل

جمعیت: 182.8 میلیون(براساس آمار سال 2005 (سازمان ملل متحد)

پایتخت: برازیلیا

بزرگترین شهر: سائو پائولو

وسعت: 8.55 میلیون کیلومتر مربع

زبان رسمی: پرتغالی

دین رسمی: مسیحیت

امید به زندگی: 66 سال مردان،77 سال زنان(براساس آمار سازمان ملل متحد)

واحد پولی: 1 رئال = 100 سنتاوس

صادرات : مصنوعات، سنگ آهن، قهوه، مرکبات و سایر محصولات کشاورزی

پسوند اینترنتی: br

کد تلفن بین المللی: +55

جغرافیای کشور برزیل

برزیل محدوده‌ای وسیع از سواحل شرقی آمریکای جنوبی را اشغال کرده‌است و همچنین شامل مناطق بسیاری از مرکز این قاره نیز می‌شود. و با کشورهای اروگوئه در جنوب و آرژانتین و پاراگوئه در جنوب غربی همچنین با بولیوی و پرو در غرب و با کلمبیا در شمال شرقی همسایه‌است و با ونزوئلا و سورینام و گویان و در آنطرف آب با گویان فرانسه نیز در شمال مرز مشترک دارد. این کشور از شمال به نیمکره جنوبی کشیده شده‌است.

عواملی چون اندازه و آب و هوا و منابع طبیعی غنی این کشور را متمایز کرده‌است. برزیل پنجمین کشور از لحاظ وسعت در جهان بعد از کشورهای روسیه، کانادا، چین و آمریکا است. و در قاره آمریکا(شمالی و جنوبی) سومین کشور از لحاظ وسعت می‌باشد. وسعت این کشور ۸٫۵۱۱٫۹۶۵ کیلومتر است که ۵۵٫۴۵۵ کیلومتر آن را آب شامل می‌شود.

عوارض زمین در برزیل نیز تنوع بسیار زیادی دارد که شامل تپه‌ها، کوهها، جلگه‌های پست کوه‌هاو زمینهای بایر است. ارتفاع بیشتر مناطق برزیل بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ متر است. مناطق مرتفع اصلی بیشتر در قسمت جنوبی کشور قرار دارند و کلاً بخش جنوبی کشور ناهموارتر است. از دیگر ویژگی‌های جغرافیایی برزیل وجود رود آمازون در این کشور است که بزرگترین و پر آب‌ترین رود دنیا و دومین رود طویل جهان است. این رود به اقیانوس اطلس می‌ریزد.

آب و هوا

گردباد کاترینا در سال ۲۰۰۴تنوع آب و هوایی زیادی در برزیل وجود دارد اما بخش بزرگی از آن گرمسیری است و پوشیده از جنگلهای بارانی آمازون که در حوضه آب ریز رود آمازون بوجود آمده‌اند. با این حال برزیل دارای پنج آب و هواست که عبارتند از گرمسیری در مرکز، کوهستانی، نیمه خشک در شمال شرقی، استوایی در شمال و معتدل در جنوب. آب و هوای استوایی به صورت بسیار بارز در شمال این کشور دیده می‌شود این مناطق به صورت واقعی فصل خشک ندارد و در واقع فصل خشک آنجا تنها کمتر از فصل بارانی بارش دارد اما آن میزان بارش هم قابل توجه‌است.

حیات وحش

طوطی دم بلند از پرندگان مختص برزیل است .برزیل اکوسیستم متنوعی دارد و تنوع زیستی جانوری و گیاهی در این کشور بسیار زیاد است به طوری که کارشناسان انواع گیاهان و جانوران در این کشور را بالغ بر ۲ میلیون نوع تخمین زده‌اند. پستانداران بزرگ در این کشور شامل جگوار، لئو پارت که هر دو نوعی پلنگ هستند و خوکهای وحشی، خوکان خرطوم دار، مورچه خوارها، تنبلها، روباه‏ها، اپوسوم و گورکن هستند.گوزن در جنوب برزیل به وفور یافت می‌شود و میمونها نیز در جنگلهای پر باران شمالی زیست می‌کنند. اما در سالیان اخیر بسیاری از عوامل انسانی و اقدامات مانند ساخت بزرگراه، قطع درختان برای مصرف چوب آنها، کشاورزی و زراعت، استخراج معادن و ساخت سد که باعث زیر آب رفتن بخشی از دره‌ها شده‌است این اکوسیستم غنی را تهدید می‌کند.

اقتصاد برزیل

برزیل با در اختیار داشتن بخش‌های گسترده و توسعه‌یافته کشاورزی، معدن، تولید، خدمات و نیز نیروی کار، دارای تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) بیش از سایر کشورهای آمریکای لاتین است و این امر برزیل را تبدیل به قدرت اقتصادی منطقه کرده‌است. برزیل در حال گسترش حضور خود در بازارهای جهانی است. مهم‌ترین صادرات برزیل را هواپیمای دارای بال ثابت، قهوه، وسایط نقلیه، سویا، سنگ معدن آهن، آب پرتقال، فولاد، منسوجات، کفش، گوشت و تجهیزات برقی تشکیل داده‌است.
بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، برزیل نهمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر برابری قدرت خرید و یازدهمین قدرت اقتصادی جهان از نظر نرخ دادوستد بازار است. برزیل دارای اقتصاد متنوع درآمد متوسط است و نیز دارای تنوع از نظر سطح توسعه‌است. بیشتر بخش صنعتی این کشور در بخش‌های جنوب و جنوب شرقی این کشور تجمع یافته‌است. منطقه شمال شرقی فقیرترین منطقه برزیل است، اما این منطقه نیز در حال جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید است.

برزیل دارای پیشرفته‌ترین بخش صنعتی در آمریکای لاتین است. صنایع برزیل که یک سوم تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده‌است، از صنایع خودروسازی تا صنایع فولاد، پتروشیمی، رایانه، هواپیما، و نیز کالاهای مصرفی بادوام را شامل می‌شود. با توجه به افزایش ثبات اقتصادی که ماحصل اجرای طرح رئال است، بخش‌های تجاری برزیل و نیز واحدهای تجاری چندملیتی سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در تجهیزات و فناوری جدید کرده‌اند، که بخش عمده آن از شرکت‌های آمریکای شمالی خریداری شده‌است. پتروبراس بزرگترین شرکت نفتی برزیل است.

برزیل دارای صنعت گسترده و پیچیده خدمات نیز هست. در اوایل دهه ۱۹۹۰، بخش بانکداری ۱۶ درصد از تولید ناخالص داخلی برزیل را به خود اختصاص داد. صنایع خدمات مالی برزیل گرچه با تحول عمده‌ای روبرو شده‌است، اما این صنعت محصولات متنوعی در اختیار واحدهای بازرگانی محلی قرار داده و در حال جذب شرکت‌های جدید بسیاری از جمله شرکت‌های مالی ایالات متحده آمریکاست. بورس اوراق بهادار سائوپائولو و ریودو ژانیرو در حال ادغام هستند.

وضعیت اجتماعی برزیل

وضاع اجتماعی به ویژه در شهر‌های بزرگ برزیل نظیر سائوپائولو و ریو دو ژانیرو چندان مساعد نیست.و بسیاری از مردم در شهرک‌ها و محله‌ای فقیر نشین زندگی می‌کنند. اقدام دولت نظامی برزیل در دهه 1970 میلادی در انتقال بسیاری از شهروندان برزیلی به مناطق جنگلی آمازون،  خسارات  زیادی را به زیست بوم این جنگل‌ها وارد کرد. در پی برآورد خسارات گسترده وارده به منطقه آمازون دولت برزیل روند مهاجرت را متوقف کرد.در سال 2005 دولت برزیل طی گزارشی اعلام کرد که یک پنچم جنگل‌های برزیل در فرایند جنگل زدایی از میان رفته‌اند.

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری برزیل

جنگل‌های استوایی، آمازون، سواحل بکر و دست نخورده و روحیات پر انرژی مردم برزیل هر طرفدار جهانگردی و گشت و گذار را به خود جذب می‌کند.از همه مهم‌تر روحیات و حال و هوای مردم است که شما را به فکر فرار از زندگی بی روح و افسرده شهری می‌اندازد و به سمت خود می‌کشد.خیلی خوب است که در هر فصلی از سفر خود به برزیل آب و هوای مناطق مختلف را مطالعه کنید و با توجه به اینکه برزیل در نیم‌کره جنوبی قرار دارد و فصل‌ها برعکس نیم کره شمالی است برنامه سفر خود را تنظیم کنید. برای مثال آمازون یکی از بارانی‌ترین مناطق جهان است و از اوایل بهمن تا اواسط اردیبهشت ماه سفر به این نقطه با مشکلات راه و بارش همراه است و از سفر به پانتنل (Pantanal) در این زمان خودداری کنید. جنوب برزیل سخت‌ترین تابستان‌ها و زمستان‌ها را دارد که در زمستان بارش برف نیز وجود دارد.

مردم برزیل بیشترین سفر‌ها را در تابستان انجام می‌دهند که این امر هزینه‌های تعطیلات و قیمت‌ها را افزایش می‌دهد ولی همین شلوغ بودن شهر‌های توریستی فستیوال‌های تفریحی زیادی را با خود به همراه می‌آورد و خدمات توریستی را افزایش می‌دهد و به هزینه‌هایش می‌ارزد. زمستان فصل کم توریست و خلوت است.با دارا بودن مساحت بسیار زیاد تفاوت‌های دما و گوناگونی آب و هوا و بارش امری عادی است. رطوبت هوای ریو؛ پایتخت برزیل در تابستان‌ها طاقت فرساست و دمای هوا حدود 30 درجه سانتی گراد است. و در زمستان کمی هوا متعادل تر است و دما به 20 درجه هم می‌رسد. در سواحل شمال شرق به دلیل کم‌تر بودن رطوبت دمای هوا در تابستان به بیشتر از 30 درجه نیز می‌رسد. در جنوب و در سائو پاولو و پارانا دمای هوا در زمستان به 15- درجه هم می‌رسد.

فستیوال‌های متعددی در تمام طول سال برپا هستند ولی معروف‌ترین آن کارناوال نام دارد و 6 هفته و نیم قبل از عید شکر گذاری در روزی که به نام چهارشنبه خاکستر (Ash Wednsday) معروف است برکزار می‌شود. چهارشنبه خاکستر نوعی مراسم مذهبی کاتولیک است ولی در برزیل بیشترین توجه در این فستیوال تفریح و میهمانی‌ها است.کرکووادو (Corcovado) در ریو دو ژانیرو را فراموش نکنید. مجسمه معروف حضرت مسیح (ع) که 38 متر و 635 تن وزن دارد در ارتفاعات کرکووادوقرار دارد.ساحل ایپانما (Ipanema) در ریو نیز یکی دیکر از جاذبه‌های ریو است. سری به ساحل کاپوکوبانا (Copacobana) نیز بزنید.

کوهستان کله قند (SugarLoaf Mountain) قله‌ای به شکل کله قند است که رفت و آمد به آن توسط تله کابین صورت می‌گیرد و نمای بسیار زیبایی از ارتفاعات کوه و ساحل را به شما می‌دهد.آبشار‌های ایگواچو یکی از زیباترین نماهای طبیعی برزیل واقع در پارانا (Paraná) است. این آبشار‌ها در حقیقت بین آرژانتین و برزیل تقسیم شده‌اند. از برزیل نمایی زیبا و از آرژانتین نمایی نزدیک را خواهید دید.برای رفتن به آمازون می‌توانید قایقی را اجاره کنید و از طریق رودخانه به تماشای آن بروید ولی به هیچ وجه بدون راهنما به داخل جنگل‌های آمازون قدم نگذارید چرا که قبایلی در آنجا زندگی می‌کنند که رسوم و فرهنگ‌های مخصوص خود را دارند و بخش بزرگی از آمازون هنوز به طور کامل کشف نشده است.

شهر برازیلیا در حقیقت پایتخت مدرن و سیاسی برزیل است. طراحی کلی شهر و ساختمان‌ها و ادارات دولتی این شهر دیدنی است. یادبود اسکار نیمیر (OscarNiemeyer) نیز از دیگر دیدنی‌های معماری این شهر به حساب می‌آید.شهر سائو پائولو یکی از بزرگترین شهر‌های جهان به حساب می‌آید و به بیانی جنگلی از ساختمان و آسمان خراش است. در اکثر شهر‌های برزیل از جمله سائو پائولو و ریو و براسیلیا نماها و آثار معماری جزو دیدنی ترین جاذبه‌ها هستند.

مردم برزیل

برزیل دارای تنوع زیستی بسیار زیادی است، و بسیاری از نژادها و گروه‌های قومی را درخود جای داده‌است. در کل، برزیلی‌ها نوادگان چهار گروه مهاجر هستند:

سرخ‌پوستان آمریکا، بومیان برزیل، که نوادگان گروه‌های انسانی هستند که در حدود ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، از سیبری به سمت برزیل مهاجرت کردند و با عبور از تنگه برینگ به برزیل رسیدند.

استعمارگران پرتغالی، که از زمان کشف برزیل در سال ۱۵۰۰ تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۸۲۲به این کشور مهاجرت کردند.

بردگان آفریقایی که از سال ۱۵۳۰ تا پایان دوران انتقال برده در سال ۱۸۵۰ به برزیل وارد شدند.

گروه‌های متنوع مهاجران از اروپا، آسیا و خاورمیانه که در اواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم به برزیل پا گذاشتند.

ورزش در برزیل

محبوبت‌ترین ورزش در برزیل فوتبال است، و برزیل شهرت بسیاری به خاطر فوتبالیست‌های مشهور خود دارد. ازجمله آنان می‌توان این افراد را نام برد: پله، گارینچا، جیرزینیو، ریولینو، کارلوس آلبرتو تورس، زیکو، سوکراتس، روماریو، رونالدو، ریوالدو، روبرتو کارلوس، جونینیو، آدریانو، دیگو، روبینیو، رونالدینیو و پسر طلایی فوتبال برزیل کاکا. تیم ملی فوتبال برزیل «سلکائو»، پنج بار تا کنون جام جهانی فوتبال را از آن خود کرده‌است. در حال حاضر سائوپائولو قهرمان دسته یک باشگاه‌های برزیل است.
برزیل در دیگر ورزش‌های بین‌المللی نیز به موفقیت‌هایی دست یافته‌است،

که مهم‌ترین آنان عبارت‌اند از :

والیبال، بسکتبال، تنیس، ژیمناستیک و مسابقات اتومبیل‌رانی.

فوتبال ساحلی، که در سواحل ریودوژانیرو پای گرفته‌است.

بوسابال، ترکیبی از والیبا، فوتبال و کاپوئیرا، که بر روی پلاستیک یا تور انجام می‌شود.

فوتوالی، ترکیبی از فوتبال و والیبال، که بر روی شن نیز آن را بازی می‌کنند.

جیو-جیتسوی برزیل، که یک شاخه از جودوی ژاپن است.

وال تودو، یک ورزش رزمی

کاپوئیرا، یک هنر رزمی برگرفته از ورزش‌های آفریقا.

بریبول، یک نوع والیبال آبی

فوتسال، یا فوتبال سالنی، گونه رسمی فوتبال داخل سالن.

جغرافیای کشور روسیه

روسیه بزرگترین کشور دنیاست و بیش از 10% کل مساحت بین دریای بالتیک و کوه های اورال را جلگه‌ی اروپای شمالی پوشانده که در جنوب آن کوههای نسبتاً کوتاه ارتفاعات مرکزی روسیه واقع است که از مرز اوکراین تا شمال مسکو امتداد دارد . کوه های اورال از شمال تا جنوب 2000 کیلو متر طول دارد و بخش اروپایی روسیه را از آسیا جدا می سازد . در شرق کوه های اورال جلگه‌ی وسیع سیبری غربی قرار دارد که قسمت اعظم آن را آبگیر رود اوب و شاخه هایش پوشانده است . فلات مرکزی سیبری – بین رودهای ینی سی و لنا – تا حدود 1700 متر ارتفاع دارد . آن سوی رود لنا کوه های شرق سیبری ، از جمله کوه های چرسکی و نیز شبه جزیره‌ی کامچاتکا قرار دارد . قسمت اعظم جنوب سیبری کوهستانی است . کوه های یابلونووی و استانووی از کنار آبگیر رود آمور ، که به ساحل اقیانوس آرام منتهی می شود و در جهت داخل سرزمین قد برافراشته اند . کوه های آلتای در جنوب دریاچه بایکال و در امتداد مرز مغولستان جای دارد . بین دریای خزر و دریای سیاه کوه های مرتفع قفقاز در مرز گرجستان و آذربایجان جای دارد . سرزمین کالینینگراد بین لهستان و لیتوانی در امتداد دریای بالتیک بخش جدا شده ای از روسیه است .  رودهای مهم : ینی سی ، اوب (یا ایرتیش ) ، آمور (یا آرگون) ، لنا ، ولگا ، آنگارا ، دوینا ، پچورا ، کاما .  بلند ترین نقطه ‌: البروز (در مرز گرجستان) ، 5642 متر .  آب و هوا :‌روسیه از انواع مختلف آب و هوا برخوردار است ، ولی آب و هوای بیشتر کشور متنوع است و دمای آن به منتهی درجات می رسد . ناحیه‌ی قطبی شمال ، جلگه‌ی بی درخت و یخ زده ای است که زیر خاک آن تقریباً همیشه منجمد است . در جنوب این سرزمین قطبی ناحیه ای پوشیده از درختهای همیشه سبز هست که زمستانهای طولانی و سخت و تابستانهای کوتاه دارد . استپهای مناطق مترفع مرکز روسیه زمستانهای سرد ولی تابستانهای خشک و بسیار گرم دارد . ساحل دریای سیاه آب و هوای مدیترانه ای دارد .

شهرهای مهم: سن پترزبورگ (لنین گراد سابق), نووُسیبیرسک, یکاترین بورگ (سوردلوفسک سابق), چلیابینسک, اُمسک, کازان, اوفا, روستوف, وولگوگراد, کراسنوبارسک, ساراتوف, ورونژ, ولادیووستوک, 
مساحت: 17,075,200 کیلومتر مربع 
خط ساحلی: 37,653کیلومتر 
مختصات جغرافیایی: 60 درجه شمالی و 100 درجه شرقی

حکومت

انتظار می رود که در 1993 قانون اساسی اصلاح شود . طبق قانون اساسی پیشنهادی ، روسیه پارلمانی خواهد داشت که متشکل از دو مجلس است که با رأی تمامی افراد بالغ برای چهار سال انتخاب می گردند – یکی از مجالس متشکل از نمایندگانی که طبق روش انتخاباتی تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می شوند و مجلسی کوچکتر متشکل از نمایندگان هر کدام از 88 ایالت ,جمهوری و ناحیه‌ی خود مختار , کنگره‌ی نمایندگان خلق که اکنون موجود است طبق نظام شوروی سابق انتخاب شده است – از اعضای فعلی اش حدود دو پنجم از حوزه های انتخاباتی با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب شده اند ، یک پنجم به منظور نمایندگی نواحی و جمهوریها مستقیماً انتخاب گردیده اند و باقی اعضا را 32 سازمان رسمی از جمله حزب کمونیست (که اکنون منحل شده است ) انتخاب کرده اند . رئیس جمهور کشور – که نخست وزیر و شورای وزیران را انتصاب می کند – با رأی تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می وشد . گروهبندیهای اصلی سیاسی شامل «روسیه دموکراتیک» (طرفدار یلتیسین) ، اتحاد شهری (تندرو) و حزب خلق روسیه (محافظه کار) است . طبق مفاد «پیمان فدرال روسیه» (1992) ، جمهوریها و نواحی خود مختار که در پایین فهرست شده است درجات مختلف خود کردانی را اعمال می کنند . (تاتارستان و چین هنوز این پیمان را امضا نکرده اند .)  جمهوریها و نواحی خود مختار نام ناحیه مساحت(کیلومتر مربع) مرکز آدیگه 7,600 مایکوپ آستیای شمالی 8,000 ‌ولادی قفقاز آگین – بوریات (ناحیه‌ی خود مختار) 19,000 آگ ینسکایا اودمورت 42,100 ایژوسک اوستوردینسکی بوریات (ناحیه‌ی خود مختار) 22,400 اوستوردینسکی اِونکی (ناحیه خودمختار ) 767,000 تورا اینگوش 9,000 فزران باشقیرستان 143.600 اوخا بوریات 351.500 ‌اولان اوده تاتارستان 68,100 قازان تایمیر(ناحیه خودمختار) 862,100 دودینکا تووا 170,500 قزل چچن 10,300 ‌گروزنی چوکچی 737.700 آنادیر چوواش 18,300 چبوکساری خاکس 61,900 آباکان خانتی – مانسی 523.100 خانتی – مانسیک داغستان 50,300 ‌ مخاچ قلعه روسیه(روسیه به عنوان بخشی از فدراسیون روسیه) 7,969,100 مسکو کاباردین- بالکار 12,500 نالچیک کاراچای –چرکس 14,100 چرکسک کارلیا 172,400 پتروزاودسک کلموکستان 75,900 اِلیستا کوریاک 301,500 پالانا کومی 415.900 کودیمکار گورنو –آلتای 92.600 گورنو-آلتایسک ماری 23.200 یاشکارالا موردووینا(موردوویا سابق) : 26.200 سارانسک نِناتس 176.400 ناریان مار یاکوت- ساخا 3.103.200 یاکوتسک یامالو-نانتس ‌ 750.300 سالِخارد یِورِیسک (جمهوری یهودی) (ناحیه خودمختار) 36.000 بیروبیجان

عضویت: ‌سازمان ملل متحد ، جامعه‌ی کشورهای مستقل مشترک المنافع ، کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا .

تاریخ معاصر

تزار به دنبال انقلاب فوریه 1917 – که مسبب اصلی آن جریان فاجعه آمیز جنگ اول جهانی بود – استعفا داد و دولتی موقتی بر پا شد . در 7 نوامبر 1917 بلشویکها ( کمونیستها) – به رهبری ولادیمیر ایلیچ لنین (1870 تا 1924)- دولت موقت را طی کودتایی بدون خونریزی سرنگون کردند . روسیه به موجب پیمان برست – لیتوفسک (مارس 1918), که طبق آن روسیه لهستان را به آلمان و اتریش واگذار کرد و استقلال استونی ، فنلاند ، گرجستان ، لاتوی ، لیتوانی و اوکراین را به رسمیت شناخت ، از جنگ کناره گیری کرد . دیگر بخش های این امپراتوری پیشین ، از جمله ارمنستان ، آذربایجان و آسیای مرکزی ، به زودی اعلام استقلال کردند . جنگ داخلی میان بلشویکها و روسهای سفید (به رهبری پیروان سابق تزار) تا 1922 ادامه یافت . کمونیستها به تدریج بخش عمده‌ی امپراتوری روسیه سابق را دوباره تسخیر کردند و در دسامبر 1922 اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را برقرار ساختند . اقتصاد کشور تحت کنترل مرکزی تجدید سازمان شد ، ولی طولی نکشید که کمبودها – و ، در بعضی مناطق ، قحطی – ظهور کرد . پس از مرگ لنین (1924) ، کشمکش بر سر قدرت بین طرفداران ژوزف استالین (1879 تا 1953) و لئون تروتسکی (1879 تا 1940) در گرفت . در 1927 استالین مخالفانش را از حزب کمونیست اخراج و در 1929 تروتسکی را مجبور به تبعید کرد (و در 1940 موجب قتل وی شد) . استالین فرمان صنعتی کردن سریع کشور را داد . در 1929 و 1930 کولاکها (دهقانان مرفه تر که عمدتاً با دولت مخالف بودند) را از بین برد . سرکوب شدید تا مرگ استالین در 1953 ادامه داشت – مخالفان در معرض « محاکمات نمایشی» – و اعدام فوری قرار می گرفتند ، و میلیونها نفر در نتیجه‌ی گرسنگی یا اعدام سیاسی جان خود را از دست دادند . در جنگ جهانی دوم – که طی آن شاید تا 20 میلیون شهروند شوروی جان باختند – شوروی در آغاز با هیتلر پیمان بست (1939) و لهستان , فنلاند ,، رومانی و کشورهای بالتیک را تسخیر و سرزمینهای بسیاری را ضمیمه کرد . با این حال در 1941 آلمانیها به اتحاد شوروی حمله کردند و باعث ورود شوروی به جنگ در کنار متفقین شدند . پس از پیروزی اتحاد شوروی , با کنترل نواری از کشورهای اقماری در اروپای شرقی و به مبارزه طلبیدن غرب در جنگ سرد , بر مقام خود به صورت قدرتی جهانی صحه گذاشت . با این حال اقتصاد کشور راکد شد و این کشور نیز بار امپراتوری گرفتار فقر و گستردگی بیش از حد فرسوده گشت . لئونید برژنف (زمامداری از 1964 تا 1982) بهبود اوضاع سیاسی را که طی حکومت نیکیتا خروشچف (زمامداری از 1956 تا 1964) به دست آمده بود وارونه کرد و اصلاحات جامع تا قبل از شروع سیاست های میخائیل گورباچف (متولد 1931) در 1985 به وقوع نپیوست . گروباچف در مقابله با مسائل حاد اقتصادی با به اجرا گذاشتن اصلاحات اجتماعی ، اقتصادی و صنعتی به وضع بازسازی اقتصادی (پروسترویکا) و فضای سیاسی بازتر (گلاسنوست) مبادرت کرد . وضعیت اقتصاد نیز بر تمایل کاهش هزینه‌ی نظامی از طریق دستیابی به توافق با غرب بر سر کاهش تسلیحات تأثیر داشت . مخالفت با دولت تحمل شد ، اصلاحِ عمده ای در قانون اساسی منجر به انتخابات آزادتر گشت و حزب کمونیست از نقش رهبری اش دست برداشت . در 1989 بسیاری از سازش ناپذیران حزب کمونیست از اصلاح طلبان (غالباً غیر کمونیست) در انتخابات کنگره‌ی جدید نمایندگان خلق شکست خوردند . دست کشیدن از نظریه‌ی برژنف – حق شوروی به مداخله در امور کشورهای پیمان ورشو (همانطور که با قوای نظامی در مجارستان و چکسلواکی کرده بود)- موجب دگرگونی سریع در اروپای شرقی شد و یکی پس از دیگری کشورهای اقماری این منطقه‌‌ی کمونیسم را رد و شروع به برپایی حکومت چند حزبی کردند . از 1989 جنب و جوشهای فزاینده‌ی ملی گرایی در داخل شوروی روی داد . در جمهوریهای بالتیک جنبشهای مردمی ، خواهان برقراری مجدد استقلالی شدند که از 1919 تا 1940 از آن برخوردار بودند . لیتوانی آشکارا مبادرت به جدایی کرد . زمانی که گورباچف به منظور برقراری مجدد اقتدار شوروی در باکو ، پایتخت آذربایجان ، سرباز اعزام کرد ، ناآرامی در قفقاز – در ابتدا بر سر وضعیت منطقه‌ی قره باغ علیا که مورد اختلاف ارمنستان و آذربایجان بود – به خشونت جدی میان مسیحی های ارتودوکس ارمنی و مسلمانان شیعه‌ی آذری در 1990 انجامید . در اوت 1991 اقدام گروهی از کمونیست های تندرو برای سرنگونی گورباچف ، به دلیل مقاومت بوریس یلتیسین (متولد 1931) ، رئیس جمهور روسیه و امتناع ارتش از مقابله با اعتراض کنندگان غیر مسلح غیر نظامی ، به شکست انجامید . مخالفت یلتسین و پالمان روسیه با کودتا وضعیت قانونی و اختیارات روسیه و 14 جمهوری دیگر اتحاد شوروی را بسیار بهبود بخشید . چهارده تا از 15 جمهوری اعلام استقلال کردند و تجزیه‌ی سه جمهوری بالتیک از سوی جامعه‌ی بین المللی به رسمیت شناخته شد . جمهوریهایی که در اتحاد باقی ماندند شروع به مذاکره در مورد رابطه شان کردند . گورباچف حزب کمونیست را به حالت تعلیق در ‌آورد و – با یلتیسن – اصلاحات سیاسی و اقتصادی گسترده ای را آغاز کرد . ولی برای نجات اتحاد شوروی بسیار دیر بود و امتناع اوکراین ، دومین جمهوری از نظر اهمیت ، با شرکت در اتحاد آزادتر پیشنهادی گورباچف دوران شوروی را به سر رساند . در پایان 1991 ابتکار عمل از گورباچف به یلتسین منتقل شد که در ایجاد جامعه‌ی کشورهای مستقل مشترک المنافع نقش کلیدی داشت . این جامعه گروهبندی نظامی و اقتصادیی است که شامل اکثر جمهوریهای اتحاد سابق می شود . پس از استعفای گورباچف و انحلال اتحاد شوروی (دسامبر 1991) ، روسیه تعهدات بین المللی شوروی ، از جمله کرسیِ آن در شورای امنیت سازمان ملل متحد، را از آنِ خود کرد . روسیه از لحاظ خارجی با اختلافات مربوط به آینده نیروهای جامعه‌ی کشورهای مشترک المنافع و ادعاهای بالقوه‌ی ارضی بر دیگر جمهوریهای شوروی سابق روبروست و از لحاظ داخلی با بحران های شدید اقتصادی در طی انتقال از اقتصاد دستوری به بازار آزاد مواجه است کمونیستهای تندرو سابق با فعالیت در کنگره‌ی نمایندگان خلق سد راه این تغییرات شده و از انجام اصلاح قانون اساسی نیز ممانعت کرده اند

دفاع

کل نیروهای مسلح :‌ 2.720.000 (بعضی از این تعداد بخشی از نیروی مسلح مشترک جامعه‌ی کشورهای مشترک المنافع هستند ، که شامل 1.200.000 پرسنل دیگر می شود ). خدمت سربازی :‌ نیروهای زمینی و هوایی 2 سال ؛ نیروی دریایی و مرزبانی 2 تا 3 سال .

آموزش

میزان با سوادی :‌ نزدیک به 100% (تخمین 1992). سنین تحصیل اجباری : 7 تا 15 سال . تعداد دانشگاه : 42 دانشگاه ، 32 پلی تکنیک همطراز با دانشگاه (به علاوه‌ی بیش از 100 مؤسسه‌ی دیگر که دوره های هم سطح دانشگاه ارائه می دهند ).

اقتصاد

روسیه یکی از بزرگترین تولید کنندگان زغال سنگ ، سنگ آهن ، فولاد ، نفت و سیمان است . با این حال وضع اقتصاد بحرانی است . اصلاحات اقتصادی (1985 تا 1991) میخائیل گورباچف اصل تمرکز زدایی را به اقتصاد از مرکز برنامه ریزی شده وارد کرد . از 1991 با ایجاد قیمتهای بازار آزاد و تشویق فعالیت بازرگانی خصوصی اصلاحا شتاب یافته است . با این حال فقدان انگیزه در نیروی کار بر تمامی بخش های اقتصاد تأثیر می گذارد . توزیع ناقص منجر به کمبود بسیاری از کالاهای اساسی شده است . تولید کاهش یافته است و تورم افسار گسیخته در 1992 به 2200% رسید . صنایع تولیدی بیش از یک سوم نیروی کار را در بر دارد و شامل صنایع فولاد ، شیمیایی ، نساجی و ماشین آلات سنگین است . تولید کالاهای مصرفی چندان توسعه نیافته است . کشاورزی در مقیاس بزرگ و در قالب کشتزارهای دولتی و یا مزارع اشتراکی سازمان یافته است . هر چند حق تملک و کشت خصوصی زمین برقرار شده است . روسیه به رغم برخورداری از کشاورزی مکانیزه و بزرگترین صنعت کودسازی جهان ، از تولید کافی غلات در حد احتیاجش ناتوان است . این امر تا حدودی به دلیل برداشتهای ناکافی و امکانات نا مطلوب ذخیره سازی و حمل ونقل است . واردات از اوکراین و قزاقستان از اهیمت برخوردار گشته است . کشتهای عمده شامل گندم ، جو ، جو دوسر ، سیب زمینی ، چغندر قند و میوه است . منابع طبیعی شامل بزرگترین ذخایر زغال سنگ جهان ، نزدیک به یک سوم ذخایر گاز طبیعی جهان ، یک سوم کل درختزارهای جهان ، ذخایر بزرگ منگنز ، طلا ، پتاس ، بوکسیت ، نیکل ، سرب ، روی و مس و همچنین نقاط متعدد مناسب برای تأسیسات تولید نیروی هیدروالکتریک است . ماشین آلات ، نفت و فرآورده های نفتی صادرات عمده‌ی روسیه است . این کشور از لحاظ انرژی خود کفاست . روسیه مازاد تجاری بزرگی با دیگر جمهوریهای شوروی سابق دارد .